Marcel de Wit
Visioenen over verliefden,die liggen in het gras.Zo dicht bij.De zon verlicht,verwarmt, hun ziel.Ik zie een pontDie gaat op weg.Een schip komt,De voorplechtwaarop het gebarsten teer te zien is.De verliefde,die hebben alleen,oog voor elkaar.Het schip zakt dromerig de rivier af.De pont, legt aan de overkant aan.Zo … Lees verderVergankelijkheid
Dat wat je in het verleden achter je hebt gelaten.Blijft niet, daar op die plek.Het beweegt zich, neemt een eigen weg.Word een voedingsbodem, voor je ontmoetingen in de toekomst.Als je het dan weer tegenkomt, is het nu.Gegroeid naar een andere huidige vorm.Beïnvloed het, het moment.kleurt … Lees verderDe plek van het verleden
Wanneer ik kijk zie ik de duinen, waar de zee op beukt.De westerstorm die de golven het land opjaagt.Ooit was dat mijn taak, de zee zijn plaats wijzen.Nu zie ik daar torenspitsen. Wanneer ik kijk zie ik het platte land.De noordenwind laat de donkerte schijnen.Het … Lees verderIk ben de dijk
Je kan de inhoud van deze pagina niet kopiëren
