Overprikkeld
Het lukt me nietIk kan het nietHoe hard ik het ook probeerElk signaal wat binnenkomtIeder geluid doet zeer Mijn hoofd loopt overLijf zit vastDe wereld is te veelLaat me even op mezelfGeef me even stil Auteur Brievenbus geluk
Categorie: Gedichten
De plek van het verleden
Dat wat je in het verleden achter je hebt gelaten.Blijft niet, daar op die plek.Het beweegt zich, neemt een eigen weg.Word een voedingsbodem, voor je ontmoetingen in de toekomst.Als je het dan weer tegenkomt, is het nu.Gegroeid naar een andere huidige vorm.Beïnvloed het, het moment.kleurt … Lees verderDe plek van het verleden
Alles wat rest is stilte
Na wat je ziet.Na dat wat je geproefd hebt.Na dat, wat je gevoeld hebt.Na dat, wat je uitgesproken hebt.Na dat wat je gelaten hebtNa dat wat je gedaan hebt.Na dat wat je gegeten hebt.Na dat wat je gegeven hebt.Na dat je wat geschapen hebt.Na dat … Lees verderAlles wat rest is stilte
Waar ik ben
Mijn denken is een geschenk van mijn vader.Daar waar ik benWanneer mijn denken spreekt, hoor ik mijn stem.Dit is mijn plek, zeg ik, met mijn denken.Als ik spreek vertel ik wat ik denk.Hetzelfde denken dat de daden van het lichaam,zo op de voet volgt. Mijn … Lees verderWaar ik ben
Smeltkroes (Desiderata*)
Wees kalm te midden van het lawaai en de haast, en bedenk welke vrede er in stilte kan heersen. Sta, voor zover mogelijk, zonder overgave op goede voet met alle mensen. Spreek rustig en duidelijk uw waarheid; en luister naar anderen, zelfs naar de saaie … Lees verderSmeltkroes (Desiderata*)
Op weg
Ik ben vaak weg, zonder te weten waar ik ben.Dat klinkt alsof ik niet weet waar mijn bed staat.Maar die staat niet, die schommelt.De hele dag en nacht door.Waarom zou ik willen weten waar ik ben, liever dan op weg?Op weg, op mijn bewegend bed. … Lees verderOp weg
Leegte
Flarden van een droomDromen sterven vroeg in de ochtendWat overblijft zijn splinters droom,flarden van een nacht,Schaduwen van herinneringen.Ze verdwijnen in de eeuwigheid. Marcel de Wit
Ik wacht,
Tot ik mag praten, over mezelf,hoe ik de ander beleef,dat doe ik anders nooit.Er zit een man tegenover mij,die luistert, naar wat ik zeg.Daar is hij voor.Misschien ook nog wel voor wat anders, niet bij mij.Voor mij is hij om te luisteren.Hij houdt niet van … Lees verderIk wacht,
Ik ben de dijk
Wanneer ik kijk zie ik de duinen, waar de zee op beukt.De westerstorm die de golven het land opjaagt.Ooit was dat mijn taak, de zee zijn plaats wijzen.Nu zie ik daar torenspitsen. Wanneer ik kijk zie ik het platte land.De noordenwind laat de donkerte schijnen.Het … Lees verderIk ben de dijk
