Ontmoeting met een Aalscholver
Het was warm vandaag, augustus de warmste dag. Het was een dag dat de zon aan me trok, de warmte bleef hangen. Deze zinderende warmte ze doortrok mij, zien kon je het. Als ik voor me uit keek zag ik haar vibreren. Niets was voor de warmte een taboe.Op een bankje zat ik, dromerig voor me uitkijkend. Voor me, een brede traag stromende rivier. Aan de oevers kon ik boompjes zien, die als een paar bij elkaar stonden. Ze versprongen in het landschap. De uiterwaarden met zijn koeien even zo traag grazend als ik droomde, schaduw zoekend bij die zelfde boompjes. Op de rivier die zich voorttrok, ploeterde een boot, zich langzaam tegen de stroom inwerkend.Naast mij was een oudere man komen zitten. Hij had een bril op, rook een beetje ongewassen, eigenlijk te warm gekleed voor de tijd van het jaar. Zijn zilveren haren lagen plat over zijn hoofd, in het midden afgedekt door een zakdoek die doordrongen was van het zweet. De snor onder zijn neus was grijs maar verried de kleur die zijn haar vroeger gehad had moeten hebben. Zijn wenkbrauwen, de haren groeiden eigenwillig elk een kant op. Het was duidelijk dat hij er weinig aan deed. Zijn nagels waren lang, onverzorgd. Ik schatte hem een jaar of tachtig.Eerst kort ervoor toen hij de dijk op kwam hompelen, was er in zijn grootte iets dat, aan een vroeger deed denken. Misschien een eenzaam verleden. Wel getrouwd en kinderen maar toch nooit gedeeld, ging er door mijn hoofd.aalscholver bij ontmoeting …………………..lees verder
Inspecteur Tiemersma liet zich in zijn stoel zakken en zette de televisie aan. Buiten was het nat en grijs, binnen flakkerde het licht van een kerstfilm die hij niet volgde. Kerstavond. De avond van samen zijn, van warmte en verbondenheid. Tenminste, zo hoorde het.
Hij voelde zich leeg.
Veertig jaar getrouwd. Een vergissing die hij al na vier jaar had ingezien, maar nooit had durven corrigeren. Scheiden? Te veel gedoe. Te veel angst. En eerlijk: het gemak was verleidelijk. Zijn was werd gedaan, zijn overhemden hingen gestreken in de kast. Het eten stond klaar. ……………… Lees verder
Ik hou ervan om cappuccino te drinken, ze moet heet en zoet zijn. Veel melkschuim met zwarte punten van de cacao. De kleur zowel de grote van deze vlekken veranderen met de tijd dat de koffie staat en afkoelt
De liefde is als het drinken van een kopje cappuccino. Als ze heet en zoet is, streelt ze je ziel. Wanneer je haar te lang laat staan dan wordt ze koud, smaakt schraal en op den duur verdroogt het langs de randen.
Ik drink mijn cappuccino graag op zaterdag ochtend in een café hier in de stad, het is een café wat vast zit aan het theater. Aan de voorkant bevinden zich grote glazen ramen …….. lees verder
