Boedha in het dagelijkse leven

Boedha in het dagelijkse leven
Boedha begeleidde mij door de jaren heen. Elke ochtend zat ik op mijn meditatiekussen, klaar om te luisteren naar het stille ritme van mijn adem. In die stilte vond ik een beschutting tegen de onrust van alledag.
Toch vond mijn vertrouwen in het zazen, in het aanschouwen zonder oordeel, aannemen wat er is, omgaan ermee zonder het te ontkennen, een onverwachte wending. Het proces van waarnemen zonder ingrijpen bleek intenser dan ik ooit had bedacht. Elke gedachte die opkwam, leerde me iets over mijn verlangen naar controle.
Voor het beeld dat ik had van Boedha was het een slijtageklap. Mijn mentale voorstelling, zo perfect en onaantastbaar, werd onherroepelijk geraakt door de rauwe eerlijkheid van mijn eigen ervaring. De beelden in mijn huis—stenen Boeddha’s op een lage plank—staan nu als stille getuigen van deze breuk.
Waarvan de beelden een getuige zijn. Soms glimpt er bij daglicht een scheur in de stilte, een vonk van inzicht die naar buiten danst. Dat besef laat me weten dat het levende Boeddha-beeld niet in steen staat, maar in elk onvermijdelijk moment van vallen en weer opstaan.